De Orde van de Tijd: Informatie: over de Orde van de Tijd

De kennis van de wereld is cyclisch, d.w.z. dat ze afhankelijk is van terugkerende condities of omstandigheden. Kennis hebben is dus geconditioneerd of bepaald door omstandigheden. Hoewel geestelijke kennis, metafysische kennis, daarentegen boven de materie lijkt te staan, heeft ze toch ook weer geen zin en betekenis zonder de orde en regelmaat van de bewegende wereld van de materie; ze bestaat als een noodzakelijke abstracte en stabiele tegenhanger in tegenstelling ervan.
Als je een verhaal schrijft, zoals met een boek, wordt er een lineaire structuur geschapen. Eerst schrijf je een voorwoord en dan hoofdstuk nummer een enzovoorts. De kennis die in een boek wordt gepresenteerd wekt om die reden de indruk dat er een dwingende volgorde zou bestaan waarin het ene voor het andere uit zou gaan en een voorwaarde zou vormen voor dat wat erop volgt; het verhaal kent een plot, een vooropgezet idee van oorzaak en gevolg. Het bestaan van een causale orde is zo onmiskenbaar: eerst bedrijf je de liefde en dan krijg je een kind, eerst zie je de bliksem en dan komt de donderslag, dat lijdt dan geen twijfel. Maar het kind wordt volwassen en brengt zelf een kind voort, de donderslag rust tot er weer een nieuwe bliksemstraal is. De causaliteit, het verschijnsel dat het ene wordt teweeggebracht door het andere, dat het ene logisch volgt op het andere, maakt deel uit van een cyclische orde van zich herhalende gebeurtenissen, en ook dat is onmiskenbaar; na de dag komt de nacht en na de nacht de dag, en ga je naar het Verre Oosten, dan ligt het Westen weer in het oosten. En daarmee krijgt het begrip causaliteit en opeenvolging een andere betekenis. Het ene volgt weliswaar op het andere, maar wat veroorzaakt nu wat, wat staat nu voorop? Leidt het licht tot duisternis, of leidt de duisternis tot het licht? Er is causaliteit, maar we weten niet zo precies meer wat er nou eerst was, God of duivel, het onpersoonlijke of het persoonlijke, de wetenschap of de religie, de mens of de aap, het goede of het kwade, de kip of het ei, etc.

In feite is het zo dat in een strikt lineair universum waarin er niets cyclisch te bekennen valt, er helemaal geen causaliteit is, niets komt er daar tot stand, niets wordt er veroorzaakt. Was er alleen de lineaire tijd, dan zouden we nog steeds de losse atomen van de oerknal zijn die alsmaar dunner en ijler de ruimte bestrijken in een immer uitdijend heelal... Causaliteit is dus duidelijk gekoppeld, zo niet gelijk aan, een cyclische orde waarin dingen elkaar veroorzaken: waterstof met zuurstof geeft samen water, en zo, van de ene chemische reactie tot de andere, ontstaat er een complexiteit waarin we onszelf dan terugvinden als geschapen, of geconditioneerde, van omstandigheden afhankelijke wezens.

Maar wat is nu onze oorsprong dan? Wij, met een Heer in het spel begrepen, hebben elkaar veroorzaakt in een causale orde die het fundament voor ons samenleven vormt en met een lineaire orde die er steeds weer een einde aan maakt en alles uit elkaar doet vallen zodat er ruimte is voor het nieuwe: 'stof zijn en tot stof wederkeren'... In die aanvankelijke aantrekking tot elkaar waardoor er leven wordt verwekt, er schepping is, en er daarna ook weer afstoting of vernietiging is, is er dus sprake van zowel een cyclisch als een lineair aspect van de beweging van de materie die we als de werking van de tijd omschrijven. In feite betreft het twee effecten van de werking van de tijd die er zijn als fundamentele natuurkrachten: de expanderende en de contraherende kracht; de centrifugale en de centripetale kracht, de middelpuntvliedende en de middelpuntzoekende kracht van de lineaire en de cyclische tijd. De uitbreiding is er dan als een effect van de lineaire tijd, en de samentrekking als een fenomeen van de cyclische tijd. De twee houden elkaar in evenwicht en geven zo een relatief stabiel universum, zonnestelsel of sterrenstelsel te zien. Met het cyclische van de tijd vinden we de zekerheid en geborgenheid van het geschapen leven op een planeet. Met het lineaire van de tijd vinden we de vrijheid, om conditioneringen te doorbreken, alsook het unieke van het nimmer wederkerende moment zodat we het leven kunnen waarderen als een avontuur, ook al volgt onvermijdelijk de dood en de vernietiging weer.

Deze site gaat over de tijd die niet enkel lineair is, vrij maakt, het unieke geeft en weer tot vernietiging leidt. Deze site gaat over de tijd die ook schept, geborgenheid biedt, oorzaak en gevolg kent, betekenis heeft en zin geeft. En er is nog meer. Deze site gaat zelfs over de tijd die zichzelf kent, bewustzijn heeft, eeuwig is en afzonderlijke levende wezens als zielen handhaaft, of neen, zelfs hele culturen handhaaft. Het gaat over de tijd van ons ervaren, van ons evenwicht, van ons vertrouwen, onze liefde, ons geloof en onze hoop; de tijd die de tijdloze ervaring van de tijd is, die poëzie is, muziek is, verbeelding, symbool, metafoor en wonder is. De tijd lineair en de tijd cyclisch kunnen we overzien, kunnen we vergelijken en meten en indelen, maar de tijdervaring, de ervaring erboven die etherisch is, van een mysterieus, verenigend fundamenteel element als de ether is, zijn we zelf of eigenlijk ook weer niet; het is een paradox van een tijd dus die de tijd niet meer is, van een tijd die ook de ruimte is, van een tijd die ook een bewustzijn is, van een tijd die meer is dan zichzelf. Het is een ideaal van evenwicht, bovenzinnelijke kennis, almacht en geluk waar we God tegen zeggen, waar we behalve politiek-wetenschappelijk lineair en religieus cyclisch ook spiritueel mee zijn in zelfverwerkelijking.

Met deze driedeling van lineaire, cyclische en etherisch ervaren tijd komen we voor problemen te staan die ook aan de orde zullen komen. Het menselijke doet zich kennen in persoonlijke voorkeuren: de politiek ziet de tijd wetenschappelijk en pragmatisch reductionistisch graag als lineair. De wetenschap zelf, meer onpartijdig, ziet de tijd graag als enerzijds conditionerend, wetmatig en bepalend maar anderzijds ook als relatief en afhankelijk. De religie heeft, dan weer even niet zo politiek met de wetenschap, het met de spiritualiteit van orde en regelmaat zijnd enerzijds, ook graag over een element als de ether en de 'tijdloze' ervaring van de tijd in godsbewustzijn en zelfverwerkelijking anderzijds. Deze systemen van menselijk zien, deze filosofieën of denkmodellen van politiek, wetenschap, spiritualiteit en de o zo persoonlijke religie, staan makkelijk op gespannen voet met elkaar. Dit onvermogen om het geheel van methoden, feiten en analyses enerzijds en de spiritualiteit, de persoonswetenschap en de politiek anderzijds te overzien, dit gebrek aan liefde voor de kennis, drijft de mens tot wanhoop en de planeet tot de rand van de ondergang. Deze hang naar eenvoud van voorkeur voor een beperkte filosofie van de tijd vormt het probleem, het doet de natuur en de natuurlijke persoon geweld aan, geeft heftige emoties en vormt een aanleiding tot sociale vervreemding, ontzieling, of vervreemding van het ware zelf van logica, rede en principe, en tot wederzijdse vernietiging in oorlog of interne vernietiging in geestesziekte.

Wat deze internetpresentatie op het oog heeft is die in de 'moderne tijd' verloren gegane liefde voor de kennis weer terug te brengen. Die liefde is kortweg, naar de griekse traditie, alzo de filognosie gedoopt (van filo- ofwel liefde en gnosis- ofwel kennis). De filognosie beoogt, naar overweging van het voorgaande, de vereniging in de liefde voor de kennis van de wetenschap, de spiritualiteit en het al dan niet religieus respect voor de persoon en zijn etherische verbondenheid, op een zodanige wijze dat een ieder zichzelf zonder vervreemding er op een bevredigende wijze mee op de agenda kan zetten, zodat het iets c0ncreets wordt in ons leven. Door de eenzijdige en van elkaar vervreemde opvattingen van de tijd hebben we immers elkaar van onze agenda's afgevoerd en daarmee onszelf buiten spel gezet als samenleving. Het is de bedoeling de vooruitgang op zo'n manier reëel te maken dat we elkaar, en dus onszelf als samenleving, op een niet-repressieve manier weer op de agenda krijgen. Niet-repressieve progressie, een vorm van vooruitgang die niet ten koste van anderen, van voorgaande culturen of de natuur in zijn geheel gaat, is wat op deze site beoogd wordt. Alleen zo ontstaat er zicht op een wereldcultuur van respect voor alle menselijke identiteiten. Deze benadering van het integreren van de zes basale menselijk gezichtspunten als besproken, wordt gesymboliseerd in de ster van het logo van de site:

Een en ander impliceert dus dat we niet direct aan vereenvoudigen toe zullen komen. Rekening houden met anderen is nu eenmaal een complexe zaak. Het werd dus een grote site met methodische uiteenzettingen en wetenschappelijke tabellen, analytische en spirituele betogen en religieus getinte persoonlijke en politieke verhalen. Zoals gezegd moet de volgorde van deze drie secties relatief genomen worden. Op het internet is een boek, als een site gepresenteerd, makkelijker cyclisch te bezien met een rond gepresenteerde interface. Zo is de vrije keuze van inhaken op deze zaak duidelijker. Met hetzelfde onderwerp in boekformaat echter kan men deze cyclische boom van kennis met takken naar alle kanten aldus van sectie twee (spiritualiteit en kunst) naar sectie drie (politiek en persoonlijk) lezen en dan eindigen met sectie een (info/cyber/ wetenschap) of anders bij de laatste sectie beginnend bij de tweede eindigen of gewoon maar van voor naar achteren netjes de hier nu gesuggereerde opeenvolging van causaliteit volgen. Het moge duidelijk zijn dat hier niet wordt betoogd dat, ondanks het wel degelijk aanwezige causale verband, de wetenschap zijn vervulling vindt in de religie of dat, met een ander idee van veroorzaking, de spiritualiteit het einddoel zou zijn. We benadrukken hier niet alleen de cyclische relativering van het lineaire bewustzijn, maar ook de integratie in de ether van het spirituele van een ieder in een goed geïntegreerde, wetenschappelijk gefundeerde, democratische samenleving; een samenleving van religieuze normen en waarden, maar dan zonder vervreemding, zweverigheid en sektarisme.

Deel I

A Methode. Om dit eiland van realisatie in te bedden in het Internet is er naast een algemene info-afdeling met overwegingen over de werkwijze een cyber-sectie met een menswetenschappelijke directory ofwel een culturele kliklijst en andere meer specifieke linkpagina's en een babbelbox, die tezamen zijn gegroeid uit het oplinken naar alle relevante sites betreffende het onderwerp en andere sites die zichzelf hier op hun plaats voelden.
B Feiten. Voor de wetenschappelijke afdeling zijn er drie tabellen voor de zon, de maan en een alternatieve kalender genaamd de cakra-kalender die het zonnejaar verdeeld zoals de maan het maanjaar verdeeld. Er is een selectie van artikelen van de verschillende tijdwetenschappen, artikelen over tijd-eigenaardigheden en een ontwerpen-pagina. Naast de pagina's over de Orde van de Tijd van de maan, de zon en het sterrenstelsel is er een basisconcept van filosofie toegevoegd dat al deze tijdwetenschap in een betekenisvol perspectief plaatst.

Deel II

A Analyse. Als een extra om tegen al deze rationaliteit tegenwicht te bieden is er een kunst-afdeling die analytisch inzicht verschaft in de structuur, de werking en de emotionele ervaring en expressie van de filognosie.
B Spiritualiteit. Voor de spirituele afdeling is er een vrij on-line basis e-boek genaamd De Andere Regels en artikelen, een gids en instructiepagina's over meer specifieke onderwerpen die tezamen de meer algemene aspekten beschrijven van het zich verhouden tot een natuurlijker en spiritueel gezondere manier van omgaan met het systeem van de standaardtijd.

Deel III

A Persoon. De persoonlijke afdeling biedt meer ruimte aan de emotionele en religieuze aspekten van het tijdbewustzijn. Er is ruimte voor het verhaal van de auteur; hoe kwam het zover dat we met deze inzichten een zekere verantwoording aanvaard hebben? En waar vindt die verantwoordelijkheid zijn gezag in? Om welke teksten gaat het precies? Wat betekent identiteit en participeren?
B Politiek. Voor de politieke afdeling is er een manifest dat beschrijft hoe samenlevingen hebben gefunctioneerd en zouden moeten functioneren wat betreft zaken als menselijke waarden, werkgelegenheid, gezag, vertegenwoordiging, economie, het digitale tijdperk en tijdmanagement om slechts enkele onderwerpen te vermelden die in deze verhandeling worden besproken. Naast dit manifest zijn er artikelen over het onderwerp tijd en de nieuwe wereldorde, cynisme, verkiezingen, de jaartelling en dualisme en hoe het nageslacht te behartigen met het Internet.

Dit is de basis-opzet van deze site.

Verder in detail :

Op de verschillende afdelingen zijn er verschillende vrij toegankelijke on-line e-boeken verzameld welke bijdragen in de bedoeling van de Orde van de Tijd van het bevorderen van het integraal publiceren van e-boeken zonder voorafgaande commerciële kontrole. Het idee is dat essentiële kennis niet mag worden opgehouden door commerciële konditionering en bezitsdrang. Niettemin kan men van deze .com site verwachten in staat te zijn deze informatie ook in gedrukte vorm te kunnen kopen i.v.m. het minder gedigitaliseerde deel van de samenleving. Maar de prioriteit ligt bij het digitaliseren.

Waar de hele benadering zich in principe toe bekent is de apollinische nuchtere zin voor de waarheid en de ziel zoals dat het duidelijkst uiteen gezet is in de beginselverklaring (Charter of Order) (als tegengesteld aan het hedonistische, dionysische principe, hoewel er ook ruimte is voor de integratie van de twee; zie artikel)

Men kan stellen dat de Orde van de Tijd een begrip van sociale orde voorstelt dat vooruitstrevend is, dat wil zeggen, het vertegenwoordigt zowel de fundamentele kennis en de regels van de hedendaagse samenleving als een heldere visie van haar volgende fase van evolutie en emancipatie. Dit begrip is afgeleid van de traditie van vedische wijsheid in de westerse wereld verspreid in de tweede helft van de twintigste eeuw. Het kan worden beschouwd als een aanpassing in westerse termen van het oudste van de menselijke kultuur gefixeerd in Sanskriet, waar de nieuwe term filognosie (liefde voor de kennis) voor is geïntroduceerd. Hiervoor ligt de nadruk op het (wetenschappelijk, polititiek en spiritueel) heiligen van de onpersoonlijke aard van God. Het offer van een goed systeem zal het belang van de persoon recht doen precies zoals het belang van de persoon daar tegenover recht zal doen aan een rechtgeaard systeem. Naar het persoonlijk belang worden de vedische geschriften gerespekteerd waarvan er verscheidene unieke vertalingen op deze site kunnen worden gevonden. Feitelijk mondt dit, tezamen met de bovengenoemde politieke optie, uit in een alternatieve kalender en klok die er een beter respekt op nahouden met het 'volkomen geheel' van de tijd en haar verscheidenheid van religieuze en kulturele voorkeuren in de wereld. Dit begrip is niet bedoeld als een verdringing van de bestaande romeinse kalender en haar standaardtijd. Ze moet worden begrepen als een aanvulling op het bestaande systeem met het bieden van een nieuw begrip van tijdbewustzijn in een zoals gezegd meer natuurlijk en relaxed levenstempo en een vrijheid van keuze als nooit tevoren in het tijd-beheer. Derhalve is er fundamenteel voor de Orde van de Tijd geen enkelvoudige politieke of subculturele bekentenis alhoewel er een duidelijke maar holistische bekentenis is tot de vedische grondslag der kennis.

Wat betreft het onderwerp van de tijd in het bijzonder treft men hier het voorstel aan van een kalenderschema en een tijdschaal die voorziet in een uniforme 24-verdeling van met elkaar overeenkomende dagen en data, die een harmonieus ( rationeel, karig en minder psychologisch gecompliceerd) begrip van de tijd toont. Voor de praktische uitvoering ervan is er naast de tabellen onder wetenschap een ontwerp voor een vereenvoudigde (niet al de de planeten betreffende) versie van het klassieke astrarium (een klok die de relatieve posities aangeeft van, de zon, de maan en de sterren) om te fungeren als het paradigma, de gemeenschappelijke noemer of het denkmodel om de diversiteit van het kulturele tijdrespekt van onze huidige tijdvak te kontroleren en te beheersen. Voor deze innovatie van het tijdsrespekt wordt de naam aquariaans als ook de Sanskriet wortel cakra -- (betekenis: sterrenhemel als een wiel of schijf), ook aangeduid met kosmisch.

Samenvattend verrijkt dit alternatieve begrip van tijdbewustzijn van de Orde van de Tijd de bestaande kultuur met een tweede geest van orde voor het vaststellen van niet alleen tijden en dagen van viering, studie, privé bezig zijn, zakelijk actief zijn, sociaal zijn en een media-arrest in de kontrole op de werkelijkheden van de standaardtijd, maar ook voor het vestigen van een nieuw tijdperk van werkelijke vooruitgang van de wereldorde.

* Zie ook de bedoeling meer expliciet uiteengezet door de instructiesite Filognosie. Er is ook een html-pagina met een overzicht van alle interfaceteksten die tezamen een goede samenvatting van de inhoud van de site vormen.