Inleiding
Men gaat er wel eens
van uit dat seks de liefde van ons leven is. En dat is ook zo. Iedere
gezonde volwassene weet wat het is en houdt ervan ermee bezig te zijn.
We verlangen ernaar als was het God Zelve, en inderdaad Heer K.
bevestigt dit: "Ik ben de lust, het verlangen dat in overeenstemming is
met het "dharma", de regels van de religie, de aard ervan." We hopen
allemaal dat onze spontaniteit voor de seks van Zijn genade en
goddelijkheid zal zijn. We kennen ons als menselijk en zijn ons ervan
bewust niet volledig de controle te hebben over iets dat Onze Lieve
Heer Zelf is. In feite gaat het om de vraag wat precies de regel(s)
voor en de werkelijkheid van de seks zou zijn in onze moderne tijd. Wat
betekent dharma of religie in onze moderne westerse seksuele
samenleving? Op welke soort van cultuur heeft dit vedisch woord van
dharma voor de religie betrekking in dit opzicht?
Dharma
In feite begint de Bhagavad Gita met
dit probleem. A,
op het slagveld geplaatst voor de vijand die zijn eigen familie is zegt
tegen K.,
zijn vriend en wagenmenner, dat hij erover in de war is. Hij beklaagt
zich er bij Hem over dat de vrouwen bedorven raken als mannen hun
plichten verzaken. Het ongelukkige nageslacht dat voortkomt uit deze
situatie zorgt voor een moeilijke samenleving en A.
vraagt zijn beste vriend wat hij moet doen. Hij is erover in de war zo
vele van zijn verwanten tegenover hem opgesteld te zien. Dharma wordt
in de Bhagavad Gita besproken als de heilige wet van de sociale orde.
Het staat gelijk aan rechtgeaardheid en plicht. Het woord heeft zelfs
betekenis als een term voor de essentie van iemands wezen, iemands ware
aard of swa-dharma. Het is het doel van de zelfverwerkelijking. Het is
de levensopdracht om uit te vinden wat je individuele aard is, wat jij
nou moet doen om gelukkig en voldaan te zijn. Men kan het woord dharma
vertalen met religie daar de religie zou verwoorden wat de regels zijn
voor het verrichten van onze maatschappelijke plicht, onze eeuwige
plicht van rechtgeaard handelen (sanatana-dharma). A-dharma zou dan een
gebrek aan plichtsbesef of bewustzijn zijn wat betreft onze taken om
reden waarvan zaken niet uitpakken zoals het zou moeten: we mogen doen
alsof, we mogen er zo over nadenken maar in feite is het een illusie:
we hebben er geen greep op en zien een wereld die de kelder ingaat in
plaats van een probleem dat wordt opgelost. En dit houdt verband met
seks. A-dharma betekent dat onze seks niet in overeenstemming is met de
regels, niet in overeenstemming is met onze eigen aard en niet de
rechtgeaardheid hoog houdt. Adharma betekent dat we onze sekslevens
niet meer in de hand hebben en dat onze samenleving een grote leugen is
geworden van in orde zijn. Het woord 'orde' is een vloek geworden, een
teken aan de wand, het gezicht van de hypocrisie en valse motieven.
Aldus zien we een samenleving die in de hel afglijdt met geen andere
toekomst dan haar eigen verval en vernietiging. De Bhagavad Gita is in
feite een pleidooi om weer greep te krijgen op onze sekslevens zo goed
als het ook een pleidooi is om de seks te aanbidden daar het de Heer
Zelve is die we er in mogen verwachten aan te treffen.
Dierlijk, Menselijk en
Goddelijk
We zijn dieren, we zijn
mensen en we zijn goddelijke wezens. Dierlijke seks is eenvoudig: een
instinct is voldoende om je voort te planten. Er is geen huwelijk voor
nodig, laat de natuur maar zijn beloop. Misschien dat je met een ander
mannetje moet vechten om jezelf als de beste te bewijzen, maar dat is
dan ook alles. Je hoeft niet trouw te zijn, het wijfje kan wel
zorgdragen en het mannetje mag verder gaan. 
Dat is de dierlijke
natuur. In de natuur, doet zich zo nu en dan deze vorm van seks voor:
hij is niet gecultiveerd, het is niet werkelijk een gewoonte. Het hangt
af van de juiste gelegenheid: is er genoeg voedsel, is er een
ontvankelijk, vruchtbaar wijfje met het goeie soort genen van de juiste
leeftijd? Leent de situatie zich ervoor om kinderen op de wereld te
zetten? Kan het gezin worden onderhouden? Zijn er roofdieren? Is het
seizoen er naar? Is het de juiste plaats? is het de juiste tijd? Naar
de natuur doet seks zich voor als het bloeien van een plant: eerst moet
aan vele voorwaarden zijn voldaan voordat de plant enige vrucht kan
dragen. En dan gebeurt het heel natuurlijk, geheel in overeenstemming
met de eigen aard. K.
in de Gita pratend over dharma heeft het ook over dit soort van seks.
Men denkt er niet over na, men ontkent het niet, men zoekt er niet
naar: het komt en het gaat op een natuurlijke manier zoals vruchten en
de seizoenen. Nu is dit dus dierlijke seks. Maar dit is niet hoe we er
normaal over nadenken als gecultiveerde wezens. Cultureel ziet het
plaatje er heel anders uit.
In de cultuur doen
mensen hun best zich niet als beesten te gedragen. De kultuur wordt
verondersteld onze natuur te beheersen. Het dierlijke is de zwakheid.
Menselijke zwakheden zijn dierlijke neigingen; men moet naar behoren
trouwen, de man moet bij de vrouw blijven en alleen aan haar trouw
zijn. De kracht van het menselijke is gebaseerd op menselijke waarden:
men behoort niet te liegen, te stelen, te doden of te bedriegen. Dat is
wat een veilige samenleving geeft en hoop op de toekomst: het feit dat
we waarachtig zijn en niet een drugsescapist, van alcohol, nicotine,
caffeïne of andere intoxicatie, het feit in celibaat trouw te zijn
aan de ware zaak waar we voor leven - gehuwd of niet, het feit dat we
onze bezittingen delen door middel van belastingstelsels en sociale
zekerheid of zelfs betere vormen van overheidscontrole over de
verdeling van arbeid en goederen, het feit dat we alle levende wezens
respecteren van alle rassen en soorten - plantaardig, dierlijk en
menselijk - of zelfs aliens van andere planeten; deze feiten maken onze
cultuur een leefbare en waarschijnlijke realiteit. In de cultuur
verkeert het natuurlijke verlangen naar voortplanting, de seksuele
levenslust, in strijd met het bewustzijnsbegrip. Lust verduistert de
motieven die we menselijk noemen. Lust druist in tegen de regelingen
van het huwelijk of zelfs alle sociale betekenis van de seks (een
socialist masturbeert niet!). De lust wil vechten waar de cultuur
geweldloosheid gebiedt, de lust zegt je te pakken wat je pakken kan, te
doden voor je eetlust en onder de invloed te raken voor je geluk. Lust
is de grote vijand van de sociale orde; die dierlijke zaak van ons
verstoort en bederft alles: ons zelfrespect, onze eer, ons geweten,
onze motieven en ons karakter. Neen het is allemaal slecht omdat het
dwazen maakt van behoorlijke menselijke wezens.
Aangezien we zowel
natuurlijke wezens ('dieren') zijn als culturele wezens ('mensen')
worden de zaken ingewikkeld. We beginnen de seks te cultiveren met het
idee van een juiste regulatie van de seks; de juiste cultivering van de
seks, zal het dierlijke onder controle houden. Het huwelijk presenteert
zich opeens als verplicht en alle alleenstaanden worden verdacht een
mogelijke bedreiging ter vormen voor de status quo van de gereguleerde
sekslevens. 
Er resteert alleen nog
maar een bewustzijn van twee alternatieven: of men is getrouwd of men
is verplicht tot een religieuze of een andere soort van sanctionerende
sociale orde. Al het overige is mogelijk een geestesziekte of een vorm
van misdaad. De cultuur is geworden tot een voorbehoedmiddel voor de
onwetenden en de religieuze of subculturele orde is een wachtkamer
geworden voor een hemel waar we alleen maar naar kunnen raden. We
hebben twee werelden en geen ervan is het ware geluk. We zijn gespleten
persoonlijkheden geworden die niet weten hoe natuurlijk gecultiveerd te
zijn en niet weten hoe gelukkig te zijn levend voor ons 'dharma' of
onze religieuze plicht. En er lijkt geen uitweg te bestaan uit deze
dubbele binding van verlangen naar orde in de samenleving en verlangen
naar een samenleving deel uitmakend van een religieuze of subculturele
orde. Een zuiver menselijk wezen zijn bij wijze van oplossing, volmaakt
trouw te zijn, waarachtig, alles te delen, van geweldloos respect te
zijn voor alle schepselen ziet men als een hopeloze droom, een
onbereikbaar ideaal en een onmogelijke vorm van heiligheid. Er zijn
twee fundamentele bedreigingen van deze heiligheid: of men blijkt een
dier te zijn ontmaskerd als een hypocriet die heimelijk de andere sekse
najaagt, verduisterend, onder de invloed rakend en het doden van dieren
ter wille van een fijne vleesmaaltijd ondersteunend, of men komt uit de
bus als een zogenaamde 'god', een valse autoriteit uitmakend die
halfslachtig het woord van God predikt met het duistere verlangen te
heersen over anderen met het projecteren van de eigen zwakheden en
gebrek aan zelfbeheersing op de andere toegehorigen van "De Heer" of
het subculturele spel. Men spreekt van menselijke zwakheden, dierlijke
kracht en goddelijke vermogens, terwijl in feite de menselijke waarden
onze kracht uitmaken met het hebben van dierlijke zwakheden en
goddelijke talenten. Het goddelijke is er niet om macht uit te oefenen,
maar om geluk te verschaffen. Het menselijke is er niet om de zwakheden
te zijn maar om krachtig te zijn door de deugd. En het dierlijke is
helemaal niet zo'n voordeel achteraf bezien, aangezien het simpelweg
een teken van zwakte is te domineren.
Seksuele Beheersing
Met onze gespleten
culturele werkelijkheid hebben we het ware begrip van orde gescheiden
van het ware begrip van samenleven. Oorspronkelijk zou de religieuze
orde de fatsoenlijke samenleving zijn en vele subculturen hebben
dezelfde claim. Oorspronkelijk zou het natuurlijke van de seks de
seksuele controle van God in onze heilige samenleving zijn. Per
definitie is de samenleving van de moderne tijd echter niet in orde.
Het is de uitdaging die we aanvaarden voor het doen van ons werk. In
feite is de moderne tijd een seksueel stimulerend middel: het verschaft
ons het probleem, de stress van waaruit we verlangen, waarvan we
verwachten bevrijd te raken in een orgasme. De moderne tijd als zodanig
is een halfgod: het is niet het eigenlijke begrip van de tijd,
dynamisch, natuurlijk, en volledig goddelijk
, maar het ziet er wel
zo uit, je kan er een kind in laten geloven, het is een vorm van
respect voor de ondoorgrondelijke mystieke werkelijkheid van de ware
cyclische kosmische tijd die onze zielen bestiert leven na leven in een
orgie van zelfkennis die bewijst dat onze gewetensvolle
zelfherinnering, onze ziel, niet enkel gesitueerd is in onze eigen
hersenen. We hebben liefde voor deze moderne tijd. De klok en de
romeinse kalender zijn in feite het lustobject, de ware gedaante die we
aan God toegekend hebben om op te mediteren en Zijn liefde mee uit te
dragen. Door middel van het onpersoonlijk mechanisme van tandraderen en
schema's, tijdschalen en wijzers, zijn we geconditioneerd tot een orde
die in respect verkeert voor Zijn oorspronkelijke natuur, de natuur die
onze ware persoon, onze zielen en onze identiteiten zou behouden. Een
ieder die een klok en eenkalender respecteert is een religieuze persoon
of subculturele gelovige. Een ieder die een polshorloge om heeft is een
toegewijde van 'God' of welke soort sport van sociaal tijdbeheer ook;
een soort van religieuze persoon (een persoon gedreven door het
ritueel) die gelooft in het cyclische van 'Zijn' bevestigen en
onderhouden van het geloof. Het enige maar is dat het niet de
allerhoogste Heer is waar we mee te maken hebben als we onze
tijdschema's en plannen opstellen. In feite volgen we de dictaten van
politici van een twijfelachtig gehalte die grote oorlogen hebben
uitgeroepen in Europa met een nieuw idee van tijdbeheer in hun vaandels
dat indruiste tegen schriftuurlijke voorschriften van tijdordening. De
heilige christelijke Bijbel verbiedt de manipulatie van de tijd en
noemt het iets van het beest (beest nummer vier in D's
droom) en de Bhagavata Purana schrijft 48weken voor in een jaar (in feite
24 halve maanden die christelijkerwijze kunnen worden verdeeld in twee
weken en een extra heilige dag) in plaats van de 52 die we beoefenen
(zie ook tijdcitaten).
Het Opwekkend Middel
Hoe werkt dit
semi-goddelijke opwekkende middel genaamd de moderne tijd? Het lijkt te
zorgen voor een verschrikkelijke jeuk die ingaat tegen de
oorspronkelijke schriftuurlijke bedoeling en natuurlijke schepping of
'wil van God'. Om dit te begrijpen moeten we eerst eens zien hoe onze
hersens werken. Die hersen hebben twee helften die zijn gespecialiseerd
in temporele ofwel seriële en ruimtelijke ofwel parallelle taken.
De natuurlijke situatie is dat de natuurlijke werkelijkheid van de
cyclische tijd een integriteit vormt met de lokaliteit, de fysieke
werkelijkheid van de ruimtelijke beheersing van een individu. Dit vormt
de natuurlijke tijd en beheersing van een persoon als zijnde een aanpak
van bestuur van de ware-tijd (bewust van de passerende zon-) van tijd
en ruimte. Het brein als zodanig is een tijd-ruimtelijke organiseerder
die voortdurend zijn seriële schema's afzet tegen zijn parallelle
fysieke en emotionele werkelijkheid. Dit is het natuurlijke menselijke
wezen met volledige beheersing over de natuurlijke definitie van de
seks in overeenstemming met zijn eigen plaats-afhankelijke identiteit,
zijn 'hier en nu'. In die zin staat alles van onze werkelijkheid onder
controle afhankelijk van het vermogen van ons natuurlijke wezen.
De cultuur echter
vormt een uitdaging die jeukt: het maakt verschil (in het moderne) door
middel van collectieve pragmatische manipulaties die ingaan tegen de
heilige voorschriften van de religie. De lokaliteit en het ware van de
tijd, iedere middag wordt twaalf genoemd als de zon op zijn hoogste
punt staand de volmaakte zuidschaduw vormt in het precieze midden van
de lichtperiode, wordt gemanipuleerd op een zodanige wijze dat deze
tijd-ruimtelijke identiteit en integriteit bij de moderne mens van het
schizoïde karakter is waar we het over hadden. Het natuurlijke en
ware van de tijd is omgevormd tot standaardtijd op de manier zoals we
koffiemelk maken door de oorspronkelijke melk te steriliseren, te
condenseren en te zoeten. Het begrip van de tijd in het moderne is
afgesplitst van de lokaliteit. Wetenschappers praten, zogezegd, over de
integriteit van de tijdruimte precies op het moment dat we ermee bezig
zijn die integriteit eraan te geven. We praten over iets dat we missen.
Het is modern bewustzijn. Opeens, na duizenden jaren van beschaving van
het bestieren van zonnewijzer en waterklok in respect voor de stand van
de zon, zijn we overgegaan tot een systeem waarin tijd en ruimte niet
langer een en dezelfde werkelijkheid vormen. De uitzondering die
Einstein vond op de eenheid van tijd en plaats, die van de tijd iets
maakt wat van de waarnemer afhankelijk is, doet niets af aan het
argument tegen deze gespleten regeling van de objectiviteit en de
integriteit van ons natuurlijke wezen. Tijd gescheiden van de plaats
zorgt voor tijdzones, gemiddelde tijd en zomertijdschema's. Het is de
koffiemelk in onze koffie en het stimulerende middel voor ons
seksleven. Het is onze politieke hartstocht om van oppositie te zijn
met sociale en liberale motieven. Het probleem is niet de extra seks
die we hebben met de jeuk van dit opwekkende middel of de extra prikkel
die we hebben met de stress van het opsplitsen van de natuurlijke
integriteit van de tijdruimte, het probleem is dat zelfs jonge kinderen
van dit opwekkende middel worden voorzien en zelfs hartpatiënten
deze koffie met melk te drinken krijgen. Het probleem is dat van het
bewustzijn: hebben we een vrije keuze in het uitstippelen van onze
eigen koers met koffie en koffiemelk, of zijn we slachtoffers in een
slechte-gewoonten samenleving die zichzelf niet in de hand heeft met
zijn seksualiteit; en dan een seksualiteit die geen weet heeft van hoe
de feitelijke klok en kalender bijdraagt tot een halfslachtige
goddelijkheid die in de plaats komt van het volle dat we verwachten met
een natuurlijke en heilige cultuur?
De
Moderne Seksuele Werkelijkheid
Het boven vermelde kan
niet ongedaan gemaakt worden. Wat politiek ingesteld en geschapen is
als een culturele aanmoediging van de seks in tegen de oorspronkelijke
natuurlijke harmonie en religie van de tijdruimte is een nieuwe religie
geworden. De klok en de kalender zoals we die kennen is de
nieuw-romeinse moderne overtuiging die zijn eigen strategieën van
verleiden en afstraffen van de onschuldige gelovige kent terwille van
een ervaren waaghals van de moderne democratische, seksuele en
juridische cultuur. Deze nieuwe religie maakt van de moderne mens een
verdediger van een geloof dat allerlei soorten van vrije seks en
zelfverwerkelijking aanmoedigt, multigelovig en multicultureel in een
stijl die herinnert aan de oude romeinse 'pax romana' die de hele
wereld zou omsluiten met zijn polytheïstische theologie van
griekse wijsheid en romeinse 'rechtgeaarde' oplegging. We zien ermee
dezelfde wetenschappelijk uitnemendheid en wijsheid als in de oude tijd
en het zelfde romeinse leger van de verenigde naties die zich instellen
op dezelfde orde van de zelfe wetten van de zelfde romeinse kalender
van de zelfde romeinse keizers van hetzelfde Rome dat zelfs zo heilig
werd als de paus zelve is die zichzelf corrigeerde om gregoriaans te
zijn voor de seizoenen. 
We zien ook hetzelfde
verval en dezelfde orgieën waarmee de voorgaande Romeinse
heerschappij ten onder ging. De geschiedenis herhaalt zichzelf met het
net als in de oude tijd de beheersing verliezen over onze seksualiteit
en culturele integriteit die we dezer dagen zien opdoemend met een
nieuw geloof: het is het New Age geloof. Het is de samengebalde kultuur
van de moderne psychotherapie en oosterse mediatie naar eigen inzicht
die staat voor een nieuwe cultuur van zelfverwerkelijking, reformatie,
verlichting, bevrijding en culturele wedergeboorte. Er zijn nieuwe
helden of goden om te aanbidden, nieuwe inwijdingen en nieuwe kerken
die nieuwe interpretaties bieden van de zelfde oude religieuze dogma's
van het cultiveren en controleren van de menselijke waarden. De
seksualiteit is hervormd door de nieuwe
goeroes en psychotherapeuten.
Geen dogmatisch verbieden van de zonde, maar intelligente meditaties op
de seksuele drift om tot inzicht te komen in de hogere natuur in de
geest van de liefde. Er bestaat geen werkelijk verschil tussen de
leringen van de tantra van goeroe O.
en de leringen van de sekstherapeuten M. and J. die ons zeggen het rustiger aan te doen met het hebben van
een orgasme, het een beetje uit te stellen en in plaats daarvan een
beetje meer van elkaar te houden. De geschriften
zelf zeggen dat onder
voorwaarde van het respecteren van de wijzen dit soort van meditatie is
geoorloofd. Als het doel eenmaal bekend is is de zwakheid vergeven. Het
enige verschil tussen de gestaalde new-ager en de psychotherapeut zit
hem in zijn geloofsopvatting van menselijke waarden. De
psychotherapeuten proberen 'waardevrij' te zijn om de mensen te bekeren
tot een 'grotere liefde en vervulling' terwijl men nog steeds vlees eet
en een materialistisch leven leidt zonder aan te dringen op iets
anders, terwijl de goeroes van je vragen dat je die waarden aanneemt
van het zijn van een vegetariër en het opofferen van de
materiële bezitsdrang van het ego ten einde werkelijk succesvol te
zijn in het vinden van een ander leven ('herboren' te zijn voor een
Nieuwe Tijd). De psychotherapeut is er voor de beginner en de new-age
goeroes zijn er voor de gevorderde mediteerders. Het is heel natuurlijk
te beseffen dat meditatie stap voor stap beter werkt leidend tot een
meer gelukkige manier van delen en zorg dragen in werkelijke
geweldloosheid en opoffering.
De Sekstypes
De Trouwe Types
Uit de voorgaande
alinea's kan men leren dat we een moderne gespletenheid kennen die
verdeeld is over zijn dierlijke, menselijke en goddelijke aard. 
Onze seksualiteit,
waarmee het uit de hand is gelopen met de moderne tijd kon een cultuur
van wedergeboorte vinden in de New Age der zelfverwerkelijking. Met
deze wedergeboorte kunnen we de 'nieuwe' soorten van tantrische seks
zien die zich richten naar de soort van tijd gerespecteerd. Mensen
vóór het natuurlijke animalistische van de seks leren hun
harmonie en loyaliteit terug te vinden met het aanbidden van het ware
van de lokale cyclische en mystieke, sacrale tijd met het vergeten van
het 'systeem' van de standaardtijd en zijn politieke en economische
dictaten. Deze mensen zijn van gehechtheid aan een partner en kunnen
zich binnen hun huwelijken herstellen naar het authentieke van hun
gelukkige natuurlijke en lokale eigenheid. Ze doen hun meditaties en
hebben hun seks terwijl ze tegelijkertijd leren dat samen ouder wordend
het noodzakelijk is om de oorspronkelijke liefde te behouden, maar dat
het ook inhoudt dat men het oorspronkelijke verlangen te presteren,
vrucht te dragen of een (orgastisch) resultaat te behalen moet
vergeten. De kinderen zijn reeds geboren, de carrière is er ook
en de bezittingen zijn toereikend. Ze handhaven de oorspronkelijke band
en zij zijn het die ook behoud kennen op het materiële vlak.
De Helden
De volgende categorie
zijn de ware helden. 
Ze wagen het op de eerste plaats menselijk te
zijn niet vast houdend aan één partner of een vaste
plaats. Ze durven de konfrontatie met de moderne tijd aan en dragen de
volledige consequentie van dat opwekkende middel. Ze kunnen zich
eigenlijk aan helemaal niets vastklampen en zijn enkel en alleen
afhankelijk van de creativiteit van hun zelfverwerkelijking. Ze zijn in
voor leefgemeenschappen en experimenten in de sociale sfeer zich
realiserende dat ze een soort van samenhang nodig hebben in relatie tot
een soort van geestelijke leiding. Ze overbruggen de kloof tussen de
natuurlijke en de culturele, de politieke en de wetenschappelijke,
religieuze en spirituele zelfverwerkelijking en zijn nieuwsgierig naar
de mogelijkheden van het nieuwe bewustzijn. Zij zijn degenen met de
nieuwe stijl, de innovaties en de nieuwe literatuur. Zij zijn het licht
en de hoop voor degenen die zich van de samenleving afkeerden
teleurgesteld en gehecht aan de natuurlijke band en het plaatselijke.
Zij zijn het licht en de hoop voor hen die van binnen het systeem
lijden onder de beperkingen, ziekten en de stress van de
semi-goddelijke halfslachtige cultuur van de machines en schema's van
het profijt en al het extra gedoe om het geld te beheren. Zij zijn
degenen die tonen dat de enige manier om een juist ego te hebben eruit
bestaat een vals ego te laten varen; dat het bewuste evenwicht houden
tussen de natuur en de cultuur de enige manier is om een ware holist te
zijn van respect voor alles en allen.
De Toegewijden
De toegewijden zijn de
ware martelaren van de moderne tijd. Zij zijn degenen die het met het
systeem van het moderne tijdsrespect er het beste van maken zonder de
wil te hebben het te veranderen. Hun seks is van het goddelijke type:
alles dat buiten het kader van het 'dharma' valt of de rechtgeaarde
plicht geven ze op en alle denken dat op hol slaat met de moderne tijd
onderwerpen ze aan rigoureus prediken en gebed. 
Ze doen hun mantra's
of gebeden en zingen en swingen met het moderne systeem tot de vonken
ervan af spatten en de engelen uit de hemel vallen. Ze zijn van de
vader die die engelen een nieuw leven biedt, een nieuwe geboorte op
deze planeet in het volle besef van de religieuze verplichtingen om een
leerschool van menselijke waarden in stand te houden zonder welk de
wereld verloren is en nimmer weer zijn vrede en eer kan herstellen. Het
is hun kracht en vasthoudendheid die het huidige systeem sturing geeft
en aanzet tot hervorming van en bezinning op haar zwakheden. Het is hun
bijdrage allereerst de juiste discipline te realiseren en dan pas te
beginnen aan hervormingen in de eigenlijke samenleving en bi te dragen
e tot haar vooruitgang. Nimmer mag het zich weer voordoen dat in de
westerse wereld slechts een vaag idee van een ariër' te zijn ofwel
een beschaafd mens kan overwegen op basis van speculaties en nonsens
leerstellingen vervreemd van de authentieke schriftuurlijke waarheden.
Nimmer weer laten ze het toe dat valse autoriteiten op kunnen komen die
domineren met raciale theorieën die mensen van de zelfde soort
tegenover elkaar plaatst en ideologieën die domineren met het
projecteren van eigen zwakheden daarbij moraliserend zonder de juiste
discipline. Zij zijn degenen die mededogen en genade prediken voor die
verliezers, zondaars, profiteurs en overtreders van het geloof die
blijk geven van een goede wil. Zij zijn het die alle klasse- en
statusonderscheidingen onderwerpen aan de graad van betrokkenheid die
men heeft. Het is door hun seks dat kinderen kunnen worden geboren die
werkelijk weten hoe om te gaan met het systeem zelf.
Conclusie
De feitelijke conclusie
is dat de moderne seks een belangrijk middel van controle en
verandering is. Ze past zichzelf aan de voorliggende cultuur aan en de
tijd waar men mee leeft. Het pleit is voor het aanvaarden van deze
volledige werkelijkheid van verandering en groei van individuen in het
licht van een Nieuwe Tijd en Nieuwe Wereld die niet gebaseerd is op
repressie en ontkenning zoals met de neurotische onbewuste en
materialistische seks die enkel maar zich wil ontdoen-van ter wille van
het geld en vervreemd is van het ware van menselijke waarden, liefde en
kennis. Een politieke werkelijkheid van oppositie en tweedracht kan
bestaan en zal niet revolutionair worden aangevallen en veranderd.
Slechts na een lang proces van collectieve zelfrealisatie in de Nieuwe
Tijd die plaats biedt aan alle soorten van tijd, mogen we het hopen een
samenleving te zien groeien met een groter vermogen om begrip op te
brengen voor de verschillende soorten van mensen, hun subculturen en
hun seksualiteit. Het is een samenleving die zijn respect zal
herstellen voor de natuurlijke orde zonder contact te verliezen met de
menselijke zaak van gerechtigheid en plicht en de regel van God die ons
leidt. Er zijn revoluties in de moderne tijd, maar deze zijn niet de typisch gewelddadige
politieke revoluties van materialistische onwetendheid en jaloezie over
de controle. Er zijn zo de revoluties van de zelfverwerkelijking die
alleen maar in een later stadium volledig zullen worden gereflecteerd
in de politiek. Alleen langzaam, stap voor stap, zullen politieke
partijen enkel maar discussieclubjes zijn in plaats van instituten van
macht en oorlogvoering. Alleen maar stap voor stap zal de mensheid zijn
ware identiteit en orde beseffen en die orde weerspiegeld zien in een
regering en andere instituties.
A.A.
Links:
De Andere Regels: De Liefde Bedrijven - verschillende onderwerpen aangaande de
seksualiteit besproken als een stel regels voor spirituele
zelfverwerkelijking (deze site).
De Church of Tantra
Een grote site met
informatie over sacrale seks, tantrische publicaties, producten,
workshops en vele links naar andere soortgelijke sites.
Sacred Sex
Karezza, Tantra en Sex
Magie door Catherine Yronwode, een website met prachtige sacrale seks
kunstvoorwerpen en andere bijdragen.
TantraWorks (Nik Douglas)
Een interactieve
tantragids, data base en bron van informatie voor liefdevolle zoekers
van spirituele bevrijding, gecreëerd door Nik Douglas auteur van
verschillende belangrijke werken over Tantra met inbegrip van de
bestseller, "Sexual Secrets: De Alchemy of Ecstasy" en "Spiritual Sex"
(nieuwere uitgave).
Seksualiteit
and Tantra e-boeken:
Tantra verkondigt geen
epicuristische of libertijnse filosofie. Daarentegen, worden de
praktijken welke met gedrag te maken hebben dat door het conventionele
Hindoeïsme als 'zondig' wordt bestempeld (zoals het eten van
vlees, drinken van alcohol, en het hebben van -bepaalde- seksuele
gemeenschap) en dat normaal gesproken uitsluitend gedrag nodig maakt,
verondersteld alleen maar te worden beoefend door beoefenaren in een
gepaste rituele context.
Hindoe Tantrik Home Page.
Een Tantra site van
Mike Magee en aanverwanten, met betrouwbare informatie, vele tantrische
geschriften, vertalingen van sleutelteksten en vele Tantra links.
The Tantra of the Great Liberation.
(Mahanirvana Tantra).
[1913] Dit is de meest bekende van de Tantrische geschriften. Het werd
vertaald door Sir John Woodruffe (onder het pseudoniem 'Arthur
Avalon'), een van de weinige indologen waarmee men rechtstreeks toegang
krijgt tot deze duistere en en verborgen tak van Hindoeisme.
Voorgesteld als een conversatie tussen de god Shiva en de godin Shaki,
beschrijft deze tekst de chakra, of subtiele energiestructuur van het
menselijk lichaam, de ceremonies, de yogapraktijken en mantras om te
mediteren, en een samenvatting van de Hindoewetten (dharma) aangaande
seksueel gedrag.
Kama Sutra of Vatsayayana Dit is het vroegste en best bekende van de
Indiase seks-handboeken. Het is uiteenlopend gedateerd van 300 B.C. tot
400 A.D. Deze vertaling werd gepubliceerd door de Kama Shastra Society
in 1883.
The Ananga Ranga Dit boek werd geschreven door de Indiase
dichter Kalyan Mall op een tijdstip veel later dan de Kama Sutra, in de
zestiende eeuw A.D. Deze vertaling werd gepubliceerd door de Kama
Shastra Society in 1885.
The Perfumed Garden Dit boekwerk werd geschreven in de 16de eeuw
A.D. door de Shaykh Umar ibn Muhammed al-Nefzawi. De vertaling is van
Burton. Deze vertaling werd gepubliceerd door de Kama Shastra Society
in 1886.
Bestudeer de seksuele positie in Flash
The Erotic Universe and Personal Love artikel door Georg Feuerstein
Sex, Ascetism, and Mythology: artikel door Georg Feuerstein.
Tantra Webring
Meer tantra Internet links
